Różnica między porinami a akwaporynami

Poriny to białka, które działają jak pory, przez które cząsteczki przechodzą przez błonę komórkową. Akwaporyny to cząsteczki białek osadzone w błonie komórkowej, które umożliwiają przepływ cząsteczek wody. ... Znajdują się one w błonie komórkowej komórek roślinnych i zwierzęcych.

1. Co to są poriny i akwaporyny?
2. Jakie jest znaczenie akwaporyn?
3. Co robią poriny?
4. Jest aktywnym transportem akwaporyny?
5. Jaka jest główna akwaporyna występująca w organizmie?
6. Gdzie znajdują się poriny?
7. Ile rodzajów akwaporyn jest zarejestrowanych?
8. Czy akwaporyny są zamknięte??
9. Gdzie w ciele znajdują się akwaporyny?
10. Czy poriny są zawsze otwarte?
11. Czy penicylina jest hydrofobowa lub hydrofilowa?
12. Dlaczego bakterie Gram-ujemne są bardziej odporne?

Co to są poriny i akwaporyny?

Poriny to wyściełane białkami hydrofilowe kanały obecne w zewnętrznej błonie plastydów, mitochondriach i niektórych bakteriach. ... Akwaporyny to kanały wodne służące do dyfuzji cząsteczek wody przez błonę plazmatyczną zgodnie z gradientami osmotycznymi.

Jakie jest znaczenie akwaporyn?

Akwaporyny, zwane również kanałami wodnymi, to białka kanałowe z większej rodziny głównych białek wewnętrznych, które tworzą pory w błonie komórek biologicznych, głównie ułatwiając transport wody między komórkami.

Co robią poriny?

Poriny są białkami beta-beczułkowymi, które przecinają błonę komórkową i działają jak pory, przez które mogą dyfundować cząsteczki. W przeciwieństwie do innych białek transportujących przez błonę, poriny są wystarczająco duże, aby umożliwić bierną dyfuzję, tj. Działają jako kanały specyficzne dla różnych typów cząsteczek.

Jest aktywnym transportem akwaporyny?

Podczas transportu pasywnego przez akwaporyny większość akwaporyn (tj. AQP0 / MIP, AQP1, AQP2, AQP3, AQP4, AQP5, AQP7, AQP8, AQP9, AQP10) transportuje wodę do iz komórek zgodnie z gradientem osmotycznym przez membranę. ... AQP12 ulega ekspresji wyłącznie w komórkach zrazikowych trzustki.

Jaka jest główna akwaporyna występująca w organizmie?

W komórkach ssaków do tej pory zidentyfikowano ponad 10 izoform (AQP0-AQP10). Są w różny sposób wyrażane w wielu typach komórek i tkanek organizmu. AQP0 jest bogaty w soczewkę. AQP1 znajduje się w naczyniach krwionośnych, kanalikach proksymalnych nerkowych, oku i uchu.

Gdzie znajdują się poriny?

Poriny to kanały z szerokimi, wypełnionymi wodą porami znajdującymi się w zewnętrznych błonach bakterii Gram-ujemnych i mitochondriów. Podjednostki składają się z przeciwrównoległej beczki złożonej z 16 lub 18 β-nici, które przecinają błonę (patrz ryc..

Ile rodzajów akwaporyn jest zarejestrowanych?

Znanych jest 12 akwaporyn, z których cztery znajdują się w nerkach: AQP1 znajduje się w śródbłonku kapilarnym nerki; AQP2 znajduje się w wewnątrzkomórkowych i wierzchołkowych komórkach CD nerki; AQP3 znajduje się w nerce; a AQP11 znajduje się w kanaliku proksymalnym.

Czy akwaporyny są zamknięte??

U eukariontów akwaporyny są często bramkowane, kierując je do różnych błon (przemieszczanie) lub regulując ich aktywność transportu wody w błonie (bramkowanie). Rośliny przeciwdziałają wahaniom zaopatrzenia w wodę poprzez regulację wszystkich akwaporyn w błonie komórkowej.

Gdzie w ciele znajdują się akwaporyny?

Gdzie wyrażane są akwaporyny? Akwaporyny ssaków, których jest kilkanaście, ulegają ekspresji w wielu typach komórek biorących udział w transporcie płynów, w tym w nabłonku i śródbłonku nerek, płuc, gruczołów zewnątrzwydzielniczych, oczu i narządów żołądkowo-jelitowych.

Czy poriny są zawsze otwarte?

Bakteryjne białko błony zewnętrznej OmpF wykazuje pofałdowanie beczkowate z krótkimi pętlami na peryplazmatycznej i wydłużonych pętlach na powierzchni zewnątrzkomórkowej. Pomiary przewodnictwa wykazały, że trymery OmpF porin istnieją w stanie otwartym lub zamkniętym, w zależności od potencjału transbłonowego.

Czy penicylina jest hydrofobowa lub hydrofilowa?

Penicylina G to hydrofobowy antybiotyk β-laktamowy, który wykazuje działanie przeciwbakteryjne przeciwko bakteriom Gram-dodatnim. Penicylina G jest bardziej aktywna niż penicylina V przeciwko bakteriom Gram-ujemnym, ale wykazuje słabą kinetykę wchłaniania po podaniu doustnym i musi być podawana we wstrzyknięciu pozajelitowym.

Dlaczego bakterie Gram-ujemne są bardziej odporne?

Bakterie Gram-ujemne są bardziej odporne na przeciwciała i antybiotyki niż bakterie Gram-dodatnie, ponieważ mają w dużej mierze nieprzepuszczalną ścianę komórkową.